На фоне крызісу ў беларускай транспартнай галіне, а менавіта, у Беларускай Чыгунке (БЧ), адбываецца паступовае паглынаньне беларускай транспартнай галіны Расейя.
У выніку накладзеных на Беларусь санкцый, кепскай рэпутацыі краіны як нестабільнай, дыктатарскай, спрычыніўшыйся на вайны ва Украіне, зараз БЧ практычна не мае магчымасьці супрацоўніцтва з замежнымі кампаніямі, не можа атрымліваць неабходныя запчасткі ад замежных партёраў для функцыянаваньня ўласнай вытворчасьці.
Такім чынам беларуская чыгунка кіруецца ў поўную залежнасьць ад Расеі. Расейская Чыгунка (РЧ) дыктуе БЧ свае інтэрэсы, распрацоўвае праэкты невыгадныя для беларусаў і БЧ, як ,напрыклад, праэкт вынаса чыгуначнай станцыі Менск-Сартавальны за межы гораду.
Супольнасьць беларускіх чыгуначнікаў пільна сочыць за такімі праэктамі і публікуе даступную ім інфармацыю:
Не займаць расейскім функцыянерам і дзеячам у апэтытах і прагматычнасьці. І трэба аддаць належнае – пакуль «лапатнікі» кіраўнікі БЧ «наседжваюць» свае крэслы і рэпрэсуюць апошніх прафесіяналаў у галіне, РЖД пасьлядоўна, часьцяком няяўна адшуквае і запаўняе пустыя нішы інтарэсаў БЧ.
Цікавасць РЖД у праекце вынасу М-З шматгранны. Гэта і жаданьне вельмі нядрэнна зарабіць на рэалізацыі праекта, і прасоўваньне сваіх інтарэсаў у самім праекце (пастаўкі прадукцыі і «завязка» на расейскіх вытворцаў тэхнікі, абсталяваньня, інфармацыйных сістэм і іншага), імкненьне непасрэдна ўплываць на развіцьцё БЧ ва ўласных інтарэсах, уключаючы сфэру лагістычнага патэнцыялу, доступ да праекту і дасведчанасьць у доўгатэрміновых планах БЧ па большасьці вытворчых парамэтраў (“шпіянаж”). Як «у сябе дома», так бы мовіць – пішуць беларускія чыгуначнікі.
У нас на руках ёсць дакументы, якія сведчаць: прадстаўніцтва Расійскай чыгункі яшчэ да жніўня 2020 года будавала свае планы, зыходзячы з будучых санкцый супраць Беларусі. Яны прадбачылі, што еўрапейскія кампаніі будуць адмаўляцца супрацоўнічаць з Мінскам. І ў сваіх дакладных апісвалі, што адзінай праблемай лічаць канкурэнтныя пастаўкі абсталявання і электравозаў з Кітая
Паведаміў Эўрарадыё стваральнік “Супольнасці чыгуначнікаў Беларусі” Сяргей Вайцяховіч.
Паслабіць шчупальцы Расеі дапамагло бы далейшае разьвіцьцё супрацоўніцтва з Кітаем. Але назіраецца рэзкі спад цікавасьці Кітая да транзіта праз Беларусь.
Нават Кітай, “разумеючы таксічнасьць рэжыму Лукашэнкі і яго недагавораздольнасьць з заходнімі краінамі, бачыць, што вайна ва Украіне будзе працягвацца найбліжэйшыя некалькі гадоў, таму прыняў рашэньне накіраваць транспартныя патокі па азіяцкіх маршрутах у абыход Беларусі”- паведаміў Эўрарадыё навуковы супрацоўнік BEROC Алег Мазоль.
“Калі Кітай прыняў рашэнне перанакіраваць грузапатокі ў эўрапейскія краіны, напрыклад, праз Казахстан так званым Транскаспійскім транспартным калідорам, вярнуць кітайскія грузы ў Беларусь у найбліжэйшыя 5-7 гадоў не атрымаецца, сітуацыя ў сферы чыгуначных перавозак Беларусі працягне пагаршацца і далей. Транзітны маршрут для кітайскіх грузаў праз тэрыторыю Беларусі страціў сваю прывабнасць, мяркую, надоўга”
– заўважыў Алег Мазоль.
Такім чынам, можна адзначыць вельмі небяспечную тэндэнцыю безвыхаднасьці для БЧ і паступовай экспансіі РЧ. Аб гэтым неаднарозова папярэджвае супольнасьць беларускіх чыгуначнікаў:
Атрыманыя намі ад свабодных людзей у Беларусі зьвесткі і дакумэнты аб дзейнасьці РЧ і расейскай улады ў нашай краіне не адрозніваюцца ад знешняй палітыкі Расеі – экспансіі, дзе ўсё накіравана на захоп і зьнішчэнне нацый.